"mogę sobie żyć, jakby nie istniał świat"

Dziwnie się jakoś ostatnio czuję tak jakbym ciągle stała w miejscu, gdy cały świat tak na siłę wręcz pędzi w tym wiecznym biegu za czymś... Nie rozumiem tego przecież wstaje szybciej niż słońce wybywam na wiele godzin, wracam późno i jeszcze później kładę się spać, a mimo to mam takie wrażenie jakbym tkwiła w jednym wielkim martwym schemacie podobnych do siebie dni dających odczucie jakby wszystko wokół mówiło, że nie jest o mnie i nie dla mnie...

(...)Wiem, że lubię sama być,
trwonić tak cenny czas.
Choć nic się nie dzieje
to dobrze mi jest z tym.
(...)
Wiem, że radę sobie dam
nie potrzebny mi nikt.
Nie muszę tłumaczyć się,
że znów nie robię nic.
Wiem, że mogę sobie żyć,
 jakby nie istniał świat. (…) *
 

Optymizm jest jak bańka mydlana może szybko prysnąć zwłaszcza jak stoi w miejscu... Wszyscy dookoła pokonują kolejne szczeble zaawansowania w maratonie randek i rozmów o chłopaku/narzeczonym/mężu ba dawni dawni się zaręczają, a coraz bardziej zaczynam odczuwać, że wszyscy mają prawo do szczęścia oprócz mnie... Staram się skupić myśli wokół banalnych spraw uczelnianych by nie myśleć o tym wszystkim, bo to przecież nie dla mnie, ale czasami...

Nie, nie, nie stop w grudniu będzie lepiej- Mikołajki, Boże Narodzenie, światełka lampek choinkowych, Last Christmas i All I want for Christmas is you w radiu, makowiec, piernik może i śnieg spadnie na Święta, tak w grudniu będzie lepiej...

* Ania Dąbrowska Trudno mi się przyznać