czarny kot i już wiesz, że dobrze nie będzie!

Październik 2014, drugi weekend miesiąca i kilka dni później...

Wystarczy, że czarny kot przejdzie mi ulicę i już wiem, że nic dobrego mnie nie czeka...

Nie wiem dlaczego, ale zaczęło mi zależeć i może, dlatego postanowiłam działać. Wolałam żałować, że się nie udało niż się zastanawiać co by się stało jakbym coś zrobiła. Może to i głupie i powinnam była odpuścić, ale jak człowiekowi zależy to próbuje choćby ostatni raz choćby miał się wygłupić taka magia. Tak to działa jak Ci na kimś zależy. Choć nie ulega uwadze fakt, że coraz ciężej znosiłam zaistniałą sytuację, więc postanowiłam dokonać konfrontacji. Powiadomiłam Wesołka, że idę z Skrytą na imprezę. Oczywiście się zjawił i oczekiwałam, że w końcu się zdecyduje, którą wybierze z nas.

Niestety obawiałam się, że Skryta będzie świecić triumfy. Choć mówiła, że nie chce Wesołka to kiedy nie pisał do niej cały tydzień to sama do niego się odezwała! Oczywiście nie uważała w tym nic złego. Zresztą ona nie zna i nie używa tego magicznego słowa przepraszam.

Nastawiona na to, że mogę zostać odrzucona postanowiłam upiększyć swoją buzię makijażem, ubrałam moja najładniejszą i najbardziej apetyczną koronkę ba nawet moje włosy postanowiły ładnie się ułożyć by choć przegrywając przez nieudolność swojej właścicielki wyglądać dobrze.

I nastawiając się na najgorsze okazało się, że Wesołek wybrał... mnie! Ewidentnie wybrał mnie, że aż Skryta nie wiem czy ze złości czy z jakich tam swoich pobudek zaczęła się bawić z jakimś kolesiem... Nie przejmowałam się nią i zostawiliśmy ją w klubie z tym absztyfikantem, a sami wracaliśmy razem...

Myślałam, że wszystko wróci do normy, a tu.... nic!

Pod koniec następnego tygodnia zaczepiła mnie na fb Skryta, bo niby się za mną stęskniła. I co się okazało? Oni nadal ze sobą esemesowali! Mało tego zaprosił ją na wspólne oglądanie filmu! Uważała, że powinnam była docenić jej dobry gest, że odmówiła i spędziła piątkowy wieczór w domu, żeby być w porządku wobec mnie. A to co zrobiła wcześniej było w porządku? Skwitowała to tak: "sorry ale jeśli jakiś malutki epizodzik coś tu był w stanie namieszać to wydaje mi się, że to i tak nie miało szans, więc to nie jest moja wina" i zaczęła tak kręcić, że to wina Wesołka jeszcze trochę i by powiedziała, że moja, ale nie jej i ona może spać spokojnie. Wiadomo ona nic złego nie zrobiła jest w porządku, najlepsza. Co za tupet ona ma!

Moje całe ciało zaczęło się trząść, ogarnął mnie chłód, nie wiedziałam co z tym wszystkim zrobić... Zaczęłam pisać z Singielką, która po tej historii tak się zniechęciła do Skrytej, że nie chciała już z nią utrzymywać kontaktów. Nie wiedziała co mi poradzić, co powiedzieć, ale jednego była pewna była zszokowana bezczelnością, bezwzględnością i egoizmem Skrytej.

Z nią postanowiłam zakończyć znajomość. Ona uważa, że nic się nie stało, że wszystko jest ok i jestem pewna, że ponownie wejdzie z buciorami w moją relację z kimś jeśli nadarzyłaby się okazja... Tak dobre koleżanki nie postępują, więc nie chce jej mieć w gronie znajomych. Tym bardziej, że nie rozumiem widziała jak Wesołek się koło mnie kręcił, jak adorował i mimo to dokonała swojego "małego epizodziku"... Nie do nie jest dobry człowiek i od takich trzeba trzymać się z daleka ewidentnie.

Jeszcze bym nawet potrafiła zrozumieć, że zrobiła to, bo chciała się związać z Wesołkiem. I może mimo wszystko jakoś łatwiej wtedy byłoby mi zaakceptować jej zachowanie. Jednak ona w naszą relację weszła i potem zaczęła wykręcać. Odciągnęła Wesołka ode mnie, a potem go olała. Po prostu się pobawiła. I chyba tego najbardziej nie mogłam znieść. Tego, że tak namieszała dla zabawy. Z premedytacją to zrobiła i wiem, że by ponownie by wyskoczyła z takim epizodzikiem. Nawet jakbym kogoś poznała ciągle bym się bała, że ponownie to zrobi co zrobiła, a nie chce się bać poznawać kogoś na kim mi będzie zależeć znajomym. Nie chce żyć w strachu. Zakończenie znajomości to było jedyne wyjście z sytuacji.

Jeśli chodzi o Wesołka to miałam dosyć udawania, że nic nie wiem, więc napisałam na początku niewinnego smsa co słychać, a jak mi odpisał napisałam mu, że szkoda, że zaprosił Skrytą, a nie mnie na oglądanie filmu... Nie odpisywał to napisałam mu, że szkoda, że nie ma odwagi odpisać na sms... Przyznał się, że nie ma. Napisał, że sam nie wie, że to jest tak skomplikowane, że mnie naprawdę lubi, ceni, lubi ze mną rozmawiać itp. To spytałam o to słynne "ale" w końcu zawsze musi występować...

Napisał, że powinniśmy o tym porozmawiać...

ciąg dalszy nastąpi...